In 2005 heeft Joost de marathon van New York gelopen. Het verslag hierover vertelt niet alleen iets over de miserabele eindtijd, maar vooral over de sfeer en omstandigheden van de 42000 renners die door 2 miljoen mensen toegejuicht werden. In 2006 volgde de marathon van Lausanne. 2007 moet het zonder marathon doen.

's Zomers speelt hij cricket in een team dat jeugd opleidt. Vanaf 12 jaar oud spelen zij mee om aan de `harde' bal te wennen. Ook wordt hier de basis gelegd voor de vaardigheden die nodig zijn voor de derde innings. Ad is de captain.

Zijn moeder is uit 1932 en fietste in 2006 haar vijfde elfsteden rijwieltocht. Joost fietste mee en het was erg gezellig. In 2007 regende het vanaf 13:00; ik weet nu waarom wielrenners van die slobkousen aanhebben.

Al vond de cricketjeugd het leuk dat ze op zondag op weg naar een uitwedstrijd in de BMW nog naar het tennis konden kijken, een power-slide meemaken in de Subaru was toch veel imposanter. Vooral Thileepan was dol op dat scheuren. Mijn huidige auto is wat saaier (de BMW X3), weinig powerslides te doen :-((, wel veel ruimte voor cricket-tassen. Vooral de tas van Maarten is buiten elke proportie.

Eens in de 2 jaar is het Open Nederlands Strand Cricket Kampioenschap te Schiermonnikoog. De familie heeft dit toernooi nog nooit gemist. Helaas wordt het al lang niet meer gehouden.

Voor al die sporten geldt natuurlijk dat Joost beter is in Unix.